Jack was altijd een vrolijke jongen geweest die altijd wel weg was. Thuis zagen ze hem amper maar dat vonden ze nooit erg. Hij was een echte levensgenieter en een vriend voor het leven. Het gebeurde wel vaker dat hij zijn vrienden verdedigde en soms ging hij zo ver dat het wel eens tot een gevecht kon uitdraaien. Maar dat was allemaal hoe het vroeger was voor dat hij in deze Hel belande.
Jack was helemaal omgeslagen. Hij kwam niet graag meer buiten en wou zich het liefst opsluiten in een kamertje om daar eenzaam en alleen te sterven. Sinds dat hij namelijk gebeten was door een vampier heeft die een verschrikkelijke zelfhaat gecreëerd. Hij laat mensen niet meer binnen, wilt geen vrienden meer en zal bot doen tegen alles en iedereen. Soms met tegenzin en vaak zal hij zich ook slecht voelen als hij iemand echt kwetst, maar hij denkt dat het zo goed is. Het is een soort straf die hij zichzelf heeft gegeven. Hij haat gewoon wat dat hij is en wat dat hij moet doen om te blijven leven. Jack zijn zelfbeheersing trekt ook op niks. Het kleinste beetje bloed kan bij hem al het ergste opwekken. Hij komt zelfs niet graag bij mensen in de buurt omdat hij schrik heeft ze iets aan te doen.
Iets wat hij altijd al had gehad was zijn weinige geduld. Alles moet van zelf gaan en niets mag te lang duren. Als je met hem ergens zou afspreken moet je zien dat je op tijd bent want de kans is groot dat hij gewoon vertrekt als je niet op tijd bent of dat je één van zijn woede uitbarstingen mag meemaken.

Jack werd geboren als eerste en enige kind van de familie Dinozzo. Ze waren niet verschrikkelijk rijk maar hadden genoeg geld om iedere maand rond te komen en zo nu en dan nog eens leuke zaken te kopen en gaan doen. Op school deed de jongen het ook goed, hij was niet geweldig maar ieder jaar wist hij er toch weer door te zijn. Soms nipt, maar het lukte hem altijd wel. Jack was gewoon niet de persoon die graag naar school ging of studeerde. De enige reden dat hij er niet altijd tegen op zag om naar school te gaan was voor zijn vrienden. Hij had er verschillende en vaak haalde ze veel streken uit. De jongen deed alles voor hen, en omgekeerd deden ze hetzelfde. Als één iemand gepest zou worden of wat dan ook dan zou de rest ervoor zorgen dat het zou stoppen. Zelfs al moesten ze er geweld voor gebruiken. Zo kwam Jack wel eens in kleine gevechten, maar het was nooit echt erg. Naarmate hij ouder werd kwam hij meer en meer buiten tot dat hij uiteindelijk bijna nooit meer thuis was, enkel om s'avonds te slapen.
Jack wist dat zijn vader altijd problemen had gehad met zijn hart, maar wanneer dat het erger werd besloot de jongen toch vaker thuis te blijven om tijd door te brengen met zijn gezin. Uiteindelijk ging het met zijn vader zo slecht dat ze naar de dokter moesten gaan. Deze had de man volledig onderzocht en het kwam erop neer dat er een operatie zou moeten plaats vinden. Het zou een zeer riskante operatie worden, maar enkel dat zou het leven van de man kunnen redden. Jack beloofde dan ook dat hij op de dag van de operatie in het ziekenhuis zou zijn om hem sterkte te wensen. Maar ergens ook om al afscheid te nemen.

Jack was op een avond weer in het café waar hij vaak met zijn vrienden rond hing wanneer het avond was. Normaal gezien bleef hij altijd heel lang maar die avond besloot hij eerder weg te gaan. De dag nadien zou hij s'morgens naar het ziekenhuis moeten gaan omdat zijn vader dan geopereerd zou worden en hij wou er bij zijn. Hij besloot dan ook om naar huis te gaan en na afscheid te hebben genomen van zijn vrienden verliet hij het café, wat hij niet door had gehad was dat hij niet de enige was geweest. Terwijl dat hij zich rustig over de straten begaf en een sigaret op stak was iemand hem gevolgd, en hij had het niet opgemerkt. Ver weg woonde hij niet van het café, maar toch besloot hij een kortere weg te nemen door één van de kleinere straten die niet vaak werden gebruikt. Als hij dat niet gedaan had was alles misschien anders gelopen, maar het lot zat hem tegen. Hij werd langs achter aangevallen maar van de aanval zelf herinnerd hij zich niet heel veel meer. Het eerste wat hij zich nadien herinnerde was de onbekende omgeving waar hij zich bevond.
Hij dacht natuurlijk dat hij was ontvoerd, maar alles was veel complexer dan dat. Hij was niet enkel ontvoerd door een kerel die zich Gaile noemde, maar ook heel zijn leven werd door elkaar gegooid. Gaile bleek een vampier te zijn, en dat had hem niet zo veel uit gemaakt moest de man niet besloten hebben om hem ook te veranderen. Het was nieuws waar hij helemaal niet blij mee was geweest, en alles werd er ook niet beter op. Zijn moeder had hem al verschillende keren proberen te bellen maar hij had natuurlijk niet op kunnen nemen. Wanneer dat hij het door had belde hij natuurlijk meteen terug om enkel het ergste nieuws te horen dat hij kon krijgen. De operatie van zijn vader was mislukt en hij was gestorven. Een knoop was in zijn maag ontstaan. Een knoop van woede, haat en schuldgevoel. Zijn vader had gehoopt dat hij erbij zou kunnen zijn. Ze wisten dat de operatie riskant was, dus daarom had hij ervoor langs willen gaan om toch nog afscheid te kunnen nemen. Natuurlijk was dat er nooit van gekomen.